Hezkidetzari buruzko III. Jardunaldi Feminista Elkartzen eta bizi-espazioak sortzen jarraitzearen alde egiten dugu, ikasgelan eta kanpoan!
Joan den azaroaren 9an izan ziren gure Hezkidetzari buruzko III. Jardunaldi Feministak, Deustuko Unibertsitateko IIBZan. Hezkidetza lantzen jarraitzeko interesa partekatzen dugun 67 pertsona bildu ginen, ahots anitzeko elkarrizketa aberasgarri batean, eta, horri esker, ikuspuntuak, errealitateak eta batez ere ekintzak konektatu genituen. Izan ere, hau izan da abiapuntuetako bat: “gure hezkuntza-praktiketan posible baina batez ere beharrezkoak diren aldaketak egin behar ditugu”.
Horretarako, lau une izan ditugu jardunaldietan zehar. Marivi Fernándezekin (Berritzeguneak) eta Susana Helfer-ekin (Fe y Alegría Peru) batera, hezkidetzari buruzko tokiko begirada eta begirada globala trukatu ditugu: latitudeen arteko desberdintasunak gorabehera, bat gatoz desberdinkeriak, aniztasuna eta indarkeriak aitortzen dituzten hezkuntza-sistemen alde egitearen garrantzia azpimarratzeko orduan. Baina, bereziki ados gaude tresna legegileen beharrean, non hezkidetza berezko baldintza izango den.
Intrintsekoari buruzko hausnarketan, Jesús Castellón (Fe y Alegría genero-ekimena), Egoitz Arbiol (Hiruki Larroxa), Miguel Ángel Arconada (irakaslea eta hezkuntza iraunorreko aholkularia) eta Wishton Noguerak (Nikaragua) hezkuntzari buruzko hausnarketa egitea proposatu ziguten, maskulinotasunak eta indarkeria jorratzeko funtsezko prozesu gisa. Elkarrizketa horretan, zeuk ere zalantzan jar ditzakezun bi elementu azpimarratu nahi ditugu: “ez gara matxista jaiotzen, bihurtu egiten gara” eta geure burua berrikusteaz gain, esku hartu behar dugu hezkuntza formal eta informaleko bizi-espazioetan.
Gure ustez, bizi-espazioak dira zaintzak eraldatzeko helburua duten esperientzia eta praktika guztiak. Kasu honetan, aukera izan genuen, tokiko eta hegoalde globaleko esperientziak ezagutzeaz gain, sareak sortzeko eta ideia inspiratzaileak jasotzeko, gure hezkidetza-prozesuak indartu eta hedatzen jarraitzeko, dimentsio politiko, estrategiko, hezitzaile, kultural eta holistikoan oinarrituta. Horretarako, honako ikastetxe eta erakunde hauen laguntza izan dugu: Berrio-Otxoa, Jesuitak Indautux eta San Jose Jesuitak, EGK, Espora, Emakumusik eta eCivis, Fe y Alegría Honduras, Nikaragua eta Peru, HUHEZIrekin / Mondragon Unibertsitatea eta Azkoitiko Udala.
Azkenik, María Lezáun eta Álvaro González lankideek gure hezkuntza-proposamena aurkeztu zuten, zaintzen gaia lantzeko “Zaintza-lanak, abiapuntu eta helburu baten bila” gidan aurkeztutako hausnarketa teorikotik abiatuta.
Bazenekien duela 10 urte baino gehiago hasi zela gure hezkidetza-ibilbidea?
Geroztik, zenbait helburu lortu ditugu, eta “etenak” ere egin ditugu ikasi duguna berreskuratzeko eta noraino “elkartu” nahi dugun antolatzeko. Horretarako, azaroaren 10ean, ostirala, topaketa txiki bat izan genuen honako hauekin: Jesuitak Indautxu eta Jesuitak Durango eskoletako hezkidetzako praktika-komunitateetako irakasleak, Latinoamerikako zenbait tokitako Fe y Alegría elkarteko lankideak, Ellacuría Fundazioko Marisabel Albizu eta Esporako Laura Viñuela.
“Nire hezkidetza-ibilbidea” izeneko espazioan, denboran zehar neurtu ezin den konpromiso pertsonal eta instituzional bat berretsi genuen, eta gure erronka da hezkidetza eta erlijioaren arteko dikotomia desmitifikatzea. Papereko lerroak amaitzen ari dira, baina zeureak idazten jarraitzeko gonbita egin nahi dizugu, gurekin egon ziren pertsonen amaierako ideia hauekin:
Noiz konturatu zinen berdinkeria/ekitatea artatu beharreko kontua dela?
Nola pentsa ditzakegu justizia sozialaren gakoak egungo testuinguruan?
“Ekitatea zalantzan jartzen dugunean, lehenik zifrei buruzko izen eta istorioak agertzen dira; izenek motibatzen gaituzten arren, zifrek objektu bihurtzen gaituzte”.
“Berdintasuna ez da irakasten, lagundu egiten da”.
